در قالب قرارداد ارتباط با جامعه بین اتاق بازرگانی،صنایع، معادن و کشاورزی ایران و دانشگاه حکیم سبزواری ” تهیه استراتژی توسعه بازار صادرات گیاهان دارویی کشور “به آقای دکتر مرتضی محمدی عضو هیات علمی گروه اقتصاد دانشگاه حکیم سبزواری سپرده شد.
مجری این طرح در خصوص این قرارداد به روابط عمومی دانشگاه گفت: استفاده از مزیت های نسبی در هر منطقه و در هر کشور به منظور افزایش تولید، اشتغال و رفاه، نظریه ای بود که بیش از دو قرن قبل توسط آدام اسمیت و ریکاردو در حوزه تجارت بین الملل مطرح شد. امروز که محدودیت منابع بیشتر از گدشته نمایان شده توجه به مزیت ها در راستای تخصیص بهینه منابع کمیاب اهمیت بیشتری یافته است.
وی ادامه داد: در این راستا یکی از مزیت های کشورمان در تولید و صادرات گیاهان دارویی است، بطوریکه در کشور با وجود ۱۱ اقلیم از ۱۴ اقلیم شناخته شده جهان، برخورداری از ۳۰۰ روز آفتابی در سال و اختلاف دمای ۴۰ تا ۵۰ سانتیگرادی میان سردترین و گرم ترین نقطه درکشور، شرایط مساعدی برای کشور پهناور ایران به لحاظ بهره مندی از یک اکولوژی منحصر به فرد فراهم کرده است، این شرایط زمینه رشد و نمو گیاهان وحشی و دارویی را درکشور مساعد نموده، به طوری که هم اکنون بیش از ۹۰ درصد گونه های گیاهی جهان در ایران وجود دارد و همین امر کشور ما را در زمره مستعدترین کشورهای جهان برای تولید گیاهان دارویی قرار داده است .کشور ایران با موقعیت خاص آب و هوایی خود بیش از ۷۵۰۰ گونه گیاهی را در خود جای داده است که دو الی سه برابر پوشش گیاهی تمامی قاره اروپاست و پیش بینی می شود که بیش از ۷۵۰ گونه دارویی در پوشش گیاهی ایران وجود داشته باشد.
عضو هیات علمی دانشگاه حکیم سبزواری افزود:به اعتقاد بسیاری از کارشناسان در کشور امروزه خلاء رویکرد استراتژیک در بازاریابی محصولات صادراتی به خوبی نمایان است. مشکلات اصلی در صادرات به ویژه مشکلات اصلی در زمینه بازاریابی، نحوه بسته بندی و عدم شناخت بازارهای مناسب و عدم تمایل به گسترش بازاریابی و تکامل دانش شناختی، از مواردی هستند که برای حل آنها نیاز به استراتژی و مدیریتی هدفمند احساس می شود و تا تفکر اندیشه و تحقیقات استراتژیک برای اصلاح این مسایل وجود نداشته باشد، توسعه بازار صادراتی نیز امکان پذیر نخواهد بود.
این استاد دانشگاه افزود: ارزش صادرات گیاهان دارویی در جهان طی ۲۰ سال اخیر روند فزاینده داشته است از حدود یک میلیارد دلار در سال ۲۰۰۱ به بیش از ۳٫۵ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۰ رسیده است ولی متاسفانه علی رغم ظرفیت های سرشار کشور در تولید گیاهان دارویی؛ ارزش صادرات این محصولات سهم بسیار ناچیزی(حدود ۰/۵ درصد) از حجم تجارت جهانی است.
دکتر محمدی هدف از اجرای این طرح را بررسی نقاط ضعف و قوت و فرصت ها و تهدیدهای در حوزه تولید و صادرات گیاهان دارویی و ارائه راهکارهای علمی و عملی به متولیان این حوزه و خصوصاً صادرکنندگان جهت توسعه صادرات و انتخاب بازار هدف مناسب عنوان نمود.