مصاحبه با دکتر رسول اسمعیلی نیسیانی عضو هیات علمی دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه حکیم سبزواری در خصوص ارتباطات علمی بین المللی ایشان.
* لطفا معرفی کوتاهی از خودتان داشته باشید و اینکه حوزه پژوهشی شما چیست؟
رسول اسمعیلی نیسیانی عضو هیات علمی دانش آموخته دکتری مهندسی پلیمر از دانشگاه صنعتی اصفهان درسال ۱۳۹۶ هستم و از تاریخ مهر ۹۸ به جمع دانشگاه حکیم سبزواری پیوسته ام. حوزه پژوهشی اینجانب ۱- توسعه دانش و فناوری پلیمرهای خودترمیم شونده و ۲- تولید و بهینه سازی نانوالیاف پلیمری برای کاربردهای خودترمیم شونده و مهندسی بافت است.
*درخصوص فعالیت های و ارتباطات بین المللی خود با پژوهشگران خارجی توضیحی بفرمایید
از نظر ارتباطات بین الملل می توانم به موارد زیر اشاره نمایم.
الف) همکاری با پرفسور سیرام راماکریشنا (Seeram Ramakrishna) در دانشگاه ملی سنگاپور (National University of Singapore): این همکاری از زمان دوره فرصت مطالعاتی بنده در سال ۱۳۹۴ شروع شده و تا کنون در قالب اجرای طرح پژوهشی مشترک، مشاوره و راهنمایی دانشجویان ارشد و دکتری مشترک و نگارش مقالات مروری ادامه پیدا کرده است. در حال حاضر بنده به عنوان استاد مشاور دو دانشجوی دکتری پرفسور سیرام راماکریشنا با ایشان همکاری دارم.
ب) همکاری با دکتر اویسیک داس (Oisik Das) در دانشگاه صنعتی لولئو سوئد (Lulea University of Technology): این همکاری از دوره پسا دکتری بنده در دانشگاه صنعتی لولئو سوئد در سال ۱۳۹۷ شروع شده و در قالب انجام طرح پژوهشی مشترک، نگارش مقالات پژوهشی و مروری تا کنون ادامه یافته است.
ج) همکاری با تیم تحقیقاتی پرفسور استفانو تراستی (Stefano P Trasatti) در دانشگاه میلان ایتالیا: این همکاری از دوره فرصت مطالعاتی دانشجوی دکتری اینجانب ( آقای محمد صادق کوچکی) که بنده به عنوان استاد مشاور ایشان بوده ام، شروع شده است. هدف پروژه دکتری ایشان، توسعه پوشش خودترمیم پلیمری با قابلیت ترمیم در زیر آب بوده است.
د) همکاری با مجله Materials Circular Economy از انتشارات Springer به عنوان هیئت تحریره (Editorial board) از خرداد ۱۳۹۹٫
*در خصوص کاربردی کردن نتایج بدست آمده در پژوهش ها برنامه ای دارید
در حال حاضر با توجه به اهمیت استفاده از پلیمرهای خودترمیم شونده برای تولید موادی با عملکرد بهتر، طول عمر بیشتر، ضریب امنیت بالاتر و هزینه های تعمیر و نگهداری کمتر و با توجه به تجربه بنده در این زمینه و انتشار بیش از ۳۰ مقاله در مجلات معتبر بین المللی، امید دارم در فرصت های آینده بتوانم دانش این مواد را برای توسعه صنعتی کشور بکار گیرم. از جمله این موارد می توان به پوشش های پلیمری سازه های فلزی صنایع نفت و گاز، پوشش های خودرو و همچنین کامپوزیت های خودترمیم شونده برای صنایع خودرو اشاره نمود.
به نظر بنده همکاری های بین الملل از یک طرف باعث تسریع انجام پژوهش ها از طریق تهیه آسانتر مواد آزمایشگاهی، انجام آزمون ها و جمع بندی و انتشار نتایج شده و از طرف دیگر به دلیل تمرکز بر یک موضوع علمی مشترک، انتقال دانش و تجربه تسهیل شده و از انجام برخی روش های ناموفق قبلی جلوگیری می نماید.
*لزوم همکاری های علمی بین المللی را چگونه تبیین می کنید؟
بنده معتقدم، هر کدام از اعضای جامعه علمی ایران (دانشجویان واساتید) که در دانشگاه های خارج از کشور مشغول به همکاری و پژوهش می باشند، سفیران علمی این مرز وبوم هستند و چنانچه در انجام پژوهش از تمام توان خود بهره ببرند می توانند سایر دانشمندان جهان را متقاعد به توانایی علمی فرزندان این آب و خاک کنند و در صورت بازگشت آنها به ایران، جامعه بین المللی همچنان تمایل خود را برای ادامه همکاری های علمی با ایشان حفظ می کند. این همکاری ها از یک طرف موجب رشد سریعتر کشور خواهد شد و طرف دیگر حجتی بر عدم تاثیر تحریم ها بر متوقف نمودن رشد علمی کشور در همکاری های بین الملل است.
