نقش برجسته سفالی “دیرینه های پایدار”

نصب شده در تالار اجتماعات ۱۱۰۰ شهید رئیسی دانشگاه حکیم سبزواری

اجرا: علی وفائی

طراح: مجتبی کاویان 

از راست به چپ:

آتشکده آذربرزین مهر: آتشکده موسوم آذربرزین مهرکه در عرف محلی به خانه دیو معروف است. چارطاقی مربوط به دوره ساسانیان که در ارتفاعات غرب سبزوارساخته شده است.

مصلی سبزوار : مصلی سبزوار که درقرن هشتم هجری قمری ساخته شده وازمعنا دارترین بناهای دوره اسلامی، به احتمال زیاد متعلق به حکومت سربداران است. محل برگزاری نمازهای آیینی ودارای یکمعماری ویژه ونمادین است.

نقوش تزیینی خانه اولیا: آجرچینی منقش به ترنج چهار وجهی برگرفته از نمادگردونه مهر متعلق به آئین میتراست.حکایت ازحرکت به چهارسو وحضورچهارعنصرپایدار هستی یعنی آب وباد آتش وخاک. واستفاده از ستاره هشت پر گل لاله ای در مرکز کاشی که تاکید برچهار وجه یاد شده است وگیاه آندمیک دشتهای ایران زمین است.

مهر تپه دامغانی: مهر حکومتی ازجنس سنگ مکشوفه از محوطه تاریخی موسوم به تپه دامغانی سبزوارسال۱۳۹۳توسط دکترعمران گاراژیان.این مهرموسوم به مهراصطلاحا متعلق به تمدن (مروی-بلخی) است که قدمت آن به اواخر عصرمفرغ (هزاره دوم پیش ازمیلاد) برمی گردد؛ طرح واره ای مخلوط ازانسان چند وجهی و پرندگان اسطوره ای

آرامگاه کاشفی: آرامگاه نمادین ملاحسین واعظ کاشفی که توسط انجمن مفاخر ایران در دوره پهلوی توسط مهندس احمد فرحبخش درسال ۱۳۵۲طراحی و ساخته شد. طراحی آن ویژه و منحصرا براساس شخصیت چندوجهی کاشفی دارای انواع عناصر معمارانه شکل گرفته است.

مناره خسروگرد: مناره خسروگرد متعلق به دوران سلجوقیان است، این میل به سال ۵۰۵ هجری قمری به دستور ‘تاج الدوله ابوالقاسم بن سعید’ احداث شده است. دارای آجرکاری بسیار زیبا و منحصر است که به عنوان نماد کهن شهر سبزوار ساخته شده است. مناره منقش به آیه ۱۱ سوره مبارکه جمعه در قرآن کریم می باشد.