ششمین جلسه گفتارهای پژوهشی راس ساعت 12:30 آغاز شد. در ابتدا دکتر مسلم ذوالفقارخانی خلاصه ای از کارنامه حرفه ای دکتر اسدی را شرح دادند که در آن به این که ایشان دارای سه جلد کتاب و 12 مقاله در حوزه مقالات پژوهشی و 30 مقاله در حوزه مقالات کنفرانسی می باشند اشاره شد.
سپس دکتر اسدی سخنرانی شان را در خصوص آسیب شناسی پژوهش و فناوری در دانشگاه آغاز کردند. ایشان با بیان این مطلب که نام پژوهش همواره مظلوم واقع شده است و دارای جایگاه ضعیفی می باشد، به حدیثی از حضرت علی (ع) اشاره کردند که در آن حضرت می فرمایند: ” ارزش هیچ کاری به اندازه تحقیق و پژوهش نیست و سطح آگاهی افراد را از روی تحقیقات آنها می توان یافت”(غرورالحکم، حدیث 6239).
آسیب شناسی پژوهش و فناوری در سه حوزه مورد بررسی قرار می گیرد:
1.در حوزه مدیریت پژوهش و فناوری: عمده ترین مشکلات این حوزه عبارتند از:
– تنوع مراکز سیاست گذار: متاسفانه بودجه کشور بدین طریق در مراکز مختلف صرف می شود و شکل متمرکزی ندارد و زیرمجموعه یک وزارت خاص نیست.
– بوروکراسی اداری در مقررات پژوهشی:هم مجلس، هم آیین نامه های اجرایی و هم قوه های مختلف در این باره تصمیم می گیرند در حالی که این شورای پژوهش و فناوری دانشگاه است که باید این قوانین را در رابطه با دانشکده خودشان اعمال کنند.
– نبود نظارت جدی و دقیق در امر پژوهش
-حاکمیت روابط به جای ضوابط
– عدم تامین و تدارک نیازهای اولیه پژوهش
– عدم حمایت های لازم
– خلاء راهنمایی های سودمند و حمایتگر از محققان
– عدم حضور بخش خصوصی در پژوهش
– ضعف کارآفرینی و کاربردها در پژوهش
– عدم اعتماد لازم بین جامعه و دانشگاه
– ضعف جایگاه پژوهش در نظام علمی کشور و آموزش مدار بودن دانشگاه ها
– عدم وجود رقابت در اقتصاد کشور و اقتصاد وارداتی و بی نیاز بودن بخش های اقتصادی کشور از پژوهش
2.در مقوله اعتبارات پژوهش و فناوری:
– کمبود اعتبارات پایه پژوهشی
– ضعف منابع، تجهیزات، و امکانات پژوهشی و پشتیبانی های تحقیق( مثلا آزمایشگاههای پژوهشی در خیلی از دانشگاه ها وجود دارند که ما در دانشگاه مان این مورد را نداریم)
– دور و خارج از مراکز استان بودن دانشگاه ها
– ایجا تنگناهای اقتصادی و تنگناهای زمانی تحقیق( تدریس زیاد اعضای هیئت علمی باعث کمبود زمان برای تحقیق می شود)
– عدم پشتیبانی و حمایت مالی دستگاه های نیازمند پژوهش
3.در عرصه پژوهشگر و فناوری:
– کمبود تعداد پژوهشگر و فناور
– سند مکتوب پژوهش و ارتباط آن با اعتبار پژوهشگر
– محصول عینی فناوری و اعتبار آن با اعتبار فناور
سپس ایشان نکاتی را در خصوص زبان و قالب پژوهش، اخلاق نگارش و پژوهش و همچنین محتوا در عرصه ی پژوهش عنوان کردند.
1.در بحث زبان و قالب:
– لفاظی و زیاده نویسی(وقت خواننده ما زیاد نیست ک بتواند د ر این انفجار اطلاعات مطالب تفصیلی را بخواند، باید خلاصه تر بنویسیم)
– ب زبان قلم یا ب زبان قوم بنویسیم: طوری ننویسیم که افراد خاصی( حاکمان) خوشحال شوند
– افراط در پارسی گرایی یا پارسی نویسی: گاهی باید به عاریه بگیریم و به عاریه بدهبم و چیزی به نام زبان بیگانه در زبان ها نباید داشته باشیم و اصلا دانشکده ی زبان های بیگانه نداریم.
– استفاده ی افراطی از واژهای بیگانه
– کلی گویی و آغاز از راه دور
2.اخلاق نگارش و پژوهش گر:
– سرقت های علمی
– خود ستایی و ریا کاری
– افراط در نکوهش و ستایش دیگران
3.محتوا در عرصه ی پژوهش: نداشتن ایده و محصول تازه و نو( نوآوری و بداعت ) و همچنین کلیشه گرایی و جمود اندیشی
در پایان جلسه سوالاتی از سوی حضار مطرح گردید که دکتر اسدی به آنها پاسخ دادند. جلسه راس ساعت 1:30 به پایان رسید.
نویسنده گزارش: بنی اقبال