در تاریخ ششم اسفندماه 1392، دانشکده ی ادبیات و علوم انسانی، شاهد برگزاری دومین جلسه از سلسله میزگردهای پژوهشی، با عنوان «ادبیات انقلاب اسلامی» بود. دکتر سید ابوالفضل حسینی(عضو هیأت علمی گروه زیست شناسی)، دکتر حسین میرزایی نیا(عضو هیأت علمی گروه زبان و ادبیات عربی)، دکتر احمد خواجه ایم(عضو هیأت علمی گروه زبان و ادبیات فارسی) و دکتر مهیار علوی مقدم(عضو هیأت علمی زبان و ادبیات فارسی و ریاست دانشکده ی ادبیات) سخنرانان اصلی این میزگرد پژوهشی بودند که با مدیریت دکتر مسلم ذوالفقارخانی(عضو هیأت علمی گروه زبان و ادبیات انگلیسی) و با حضور کم نظیر استادان گروه های مختلف آموزشی برگزار شد.
این جلسه با سخنان دکتر مسلم ذوالفقارخانی، در مورد پیشینه و معرفی این میزگرد آغاز گردید و پس از ایشان، دکتر سید ابوالفضل حسینی به ارایه ی سخنرانی پرداختند؛ دکتر حسینی ضمن اشاره به سابقه ی خود در انقلاب اسلامی، کتاب هایی درباره انقلاب اسلامی و شهدای آن معرفی نمودند که در تألیف آن نقش داشته اند. تبیین مرزهای میان «ادبیات مردمی انقلاب» و «ادبیات حکومتی انقلاب» از مسائلی بود که ایشان بدان پرداختند.
پس از سخنرانی دکتر سیدابوالفضل حسینی، دکتر احمد خواجه ایم به سخن گفتن در مورد موضوع مطرح شده پرداختند و واحدهای درسی دانشگاهی و تحقیقات آکادمیک در مورد انقلاب اسلامی و ادبیات آن را کافی ندانستند و بر ضرورت بررسی و شناخت ابعاد مختلف ادبیات انقلاب اسلامی، تأکید کردند. ایشان همچنین در تعریف ادبیات متعهد، آن را ادبیاتی در برابر ادبیات مرفهین بی درد و بورژوا معرفی نمودند و از ژان پل سارتر به عنوان نخستین شخصیتی که از ادبیات متعهد سخن گفت، نام بردند. دکتر خواجه ایم در مورد تمایز ادبیات متعهد انقلاب اسلامی و ادبیات متعهد مورد نظر سارتر، به پررنگ تر بودن رگه های سیاسی در ادبیات متعهد انقلاب اسلامی اشاره نمودند.
پس از دکتر احمد خواجه ایم، دکتر حسین میرزایی نیا به ارایه ی سخنرانی خود پرداختند. ایشان «دفاع از مستضعفین» را به عنوان درون مایه ای کلیدی در ادبیات انقلاب اسلامی مطرح ساختند و به تبیین میزان اثرگذاری ادبیات انقلاب اسلامی بر انقلاب های موسوم به بهار عربی پرداختند.
دکتر مهیار علوی مقدم، سخنران نهایی این میزگرد بودند. ایشان ضمن تأکید بر ضرورت برگزاری جلساتی در راستای هم اندیشی استادان و دانشجویان، به طرح جریان شناسی ادبیات انقلاب اسلامی پرداختند. دکتر علوی مقدم ضمن اشاره به جریان ادبیات پایداری، گفتمان «بازگشت به خویشتن» را به عنوان بنیان و اساس ادبیات انقلاب اسلامی معرفی کردند و از دکتر علی شریعتی به عنوان پایه گذار این اندیشه در ایران نام بردند. ایشان همچنین به جریان های سمبولیسم اجتماعی، آرمان گریز و معناستیز اشاره کردند که در دهه های پس از انقلاب اسلامی در ادبیات فارسی ایجاد شد و نویسندگان مختلفی تحت تأثیر برخی از این جریان ها به خلق اثر پرداختند.
پس از پایان سخنرانی ها، استادان حاضر در جلسه با مطرح ساختن پرسش هایی به بحث و گفت و گو در مورد مسائل مطرح شده پرداختند. تداوم برگزاری جلسات هم اندیشی، درخواست مشترک تمامی استادان و دانشجویان حاضر در جلسه از دکتر مهیار علوی مقدم(ریاست دانشکده ی ادبیات و علوم انسانی) و دکتر مسلم ذوالفقارخانی(مسئول برگزاری میزگردهای پژوهشی) بود. برگزاری چنین جلساتی که با تقابل آرا و اندیشه های استادان و دانشجویان رشته های مختلف همراه است، بی تردید نقش بسیار مؤثری در پیشرفت و توسعه ی علوم انسانی خواهد داشت.
