پنجمین میزگرد پژوهشی در روز سه شنبه 9/2/93 در محل سالن اجتماعات دانشکده ی ادبیات برگزار گردید.

  در ابتدا دکتر ذوالفقارخانی،دبیر جلسه، به معرفی سخنرانان پرداختند و پنل اول این جلسه با سخنرانی دکتر آذین حسین زاده،عضو هیئت علمی گروه زبان و ادبیات فرانسه،آغاز گردید.دکتر حسین زاده زبان را پدیده ای اجتماعی عنوان کردند و هدف از آموزش زبان دوم را در جامعه ی کنونی مان،فقط برقراری ارتباط بیان کردند،اما زبان صرفا حرف زدن و ارتباط نیست.ایشان  مشخص نبودن هدف از آموزش زبان را مشکل اصلی آموزش زبان های خارجی بیان کردند.سپس،دکتر حسین زاده کلام خود را با بیان اینکه “علم گرایی معیار همه چیز شده و ابزار بیان علم فراموش شده”به پایان بردند.

  سپس،دکتر غلامرضا زارعیان،عضو هیئت علمی گروه زبان و ادبیات انگلیسی،به سخنرانی پرداختند.ایشان آسیب های آموزش زبان های خارجی را به سه دسته تقسیم کردند:سیاست گذاری،روش تدریس، و مشکلات خصوصی.ایشان در ادامه عنوان کردند که با وجود اهمیت زبان انگلیسی توجه کمی به آن شده .سن مناسب برای شروع آموزش زبان دوم قبل از دوازده سالگی است،اما در مدارس ایران بعد از 12 سالگی است.ضمن اینکه زمان تدریس در مدارس بسیار کم است،همچنین نیازسنجی انجام نشده و اهداف آموزشی باهم هماهنگ نیستند.در مورد روش تدریس نیز مشکلاتی وجود دارند که متوجه معلم،کتاب ،و انگیزه نداشتن فراگیران است.

  در ادامه،دکتر عباس گنجعلی،عضو هیئت علمی گروه زبان و ادبیات عرب،به سخنرانی پرداختند.ایشان نیز تاکید کردند که هدف از آموزش زبان های خارجی باید مشخص شود.سپس،ایشان عنوان کردند که آموزش بر اساس قواعد اشتباه است و روش مستقیم یا روش استقرایی که روشی غیر صریح و با تاکید بر معناست، برای آموزش بهتر است.سپس ایشان افزودند که زبان و ادبیات عرب باید از هم جدا شوند،چون مکالمه یک فن است و با کلمات کم هم میتوان ارتباط برقرار کرد.

   بخش دوم این جلسه نیز با پرسش و پاسخ به پایان رسید.

 نویسنده گزارش:اسدی

عکس: محبوبه ظفرنژاد