.. ایشان تقریبا از تمام اقایان علما و مجتهدین  هم عصر خود اجازات لازمه را داشته اند،  هم اجازه روایی و هم اجازه در امور حسبی ، شرعی و سایر شئون مربوطه (که  بیان این اجازات  در این مختصر نمی کنجد دوستان می توانند به سایر تراجمی که از ایشان منتشر گردیده است مراجعه نمایند)

ایشان خود در این باره  فرمودند ؛از قریب به اتفاق علما و مراجع زمان  که خودشان را در معرض قرار داده اند اجازه ی کامل در تمامی شئون مربوطه ی به مجتهد مانند امور حسبیه و تصرف در وجوهات  و اجازه ی روایی گرفته شده به استثناء سه نفر از اقایان که اجازه نداده اند، یکی “آقای اقا میرزا جعفر سبحانی”  یکی” اقای جوادی آملی” و دیگری هم “آقای اسید صادق شیرازی”

البته ایشان به شخص محترم دیگری در مشهد حواله دادند که پی گیری نشد

از هریک از اقایان فقط یک بار استجازه میشد  و اگر موافقت نمیشد، به هیچ وجه برای بار دوم این کار انجام نمی گرفت.( به غیر از سه شخص محترم فوق الذکر از بقیه اجازات کامله ی لازمه اخد گردیده است)

لذا ایشان  دستشان برای هرگونه تصرف در وجوه شرعیه باز بود، و چون مورد توجه و وثاقت مردم شهر هم بودند  این توان را داشته اند که طبق قاعده ی خودشان به طلاب و روحانیون شهر ماهانه ای پرداخت کنند دادن شهریه اوائل کار بنحوی بوده که طلاب نمی دانستند این شهریه از جانب کیست  ، از کجاست  ،  مقسم اولیه ی شهریه ی ایشان هم مرحوم” آشیخ حسن طلبه” بودند  حساب و کتاب این شهریه به قاعده منظم و مرتب بوده، گاهی می شد، در یک ماه دوبار شهریه می دادند و گاهی هم می شد، تا دو ماه شهریه پرداخت نمی شد

ایشان نسبت به نگهداری  وجوه شرعی محتاط بودند  و در رد ان به نزد اقایان مراجع بدون تاخیر توصیه می کردند

مقسم بعدی اقایان بهرامپور و اقای شیخ احمد باغانی (باغانی کوچک)بودند

در زمان حال هم  امور مربوطه توسط اقایان محمد رضا اکبرنیا و اقای آشیخ موسی فیاض انجام می گیرد

این شهریه در سالهای اخیر به طلاب خراسان بزرگ و طلاب خراسانی مقیم قم  به مقسمی اقای “آمیرزا محمد سعیدی”  داده میشد

علاوه بر دادن شهریه کمک و اعانه به سایرطلاب و یا مردم در حد توان و طبق قاعده ایشان  پرداخت میشد ودر این خصوص برخی از اشخاص و صندوق ها و یا موسسات طرف حساب ایشان  بودند   .