پرسیدم مقداری راجع به مطرحین سبزوار صحبت بفرمایید .
..حوزه سبزوار در ان سالها رونق خوبی داشته وبزرگانی بخود دیده است، در ان زمان یا مقداری قبل از ان شخص اول سبزوار به لحاظ علمی آقای اقا میرزا حسین آزاد منجیری بزرگ معروف به میرزا حسین بزرگ بوده اند
من زمان ایشان را درک نکرده و ظاهرا سه ساله بوده ام که ایشان فوت شده اند
اقای آمیرزا حسین در علم و فضل و کمال جامعیت تام داشته و مجتهد مسلم به معنی واقعی بوده و خیلی بالاتر از یک سنخ اجتهاد های مطرح داشته اند و مرجعیت تام داشته اند
ایشان از اصحاب سامرا و از شاگردان مبرز میرزای شیراز ی است
نقل کامل است که میرزای شیرازی به ایشان نظر و توجه خاص داشته اند ایشان بعد از اتمام تحصیلات و
درج مدارج عالیه از عراق به سبزوار امده وسیطره تام در بلاد داشته اند ایشان بحدی در علمیت تام بوده اند که سایر علمای بلاد اگر حرفی داشته اند انرا منوط به بعد از ایشان می کرده اند ایشان از شاگردان بلافصل مرحوم حاج ملا هادی هم بوده اند .
منزل ایشان محل رفت و امد مردم طلاب و روحانیون بوده و ریاست تامه داشته اند و خدام متعدد که هر کدام از انها باز منزلتی خاص داشته اند .
ایشان بعد از فوت مرحوم اقای محمد تقی شیرازی مرجع تقلید زمان ، خود را اعلم بلاد دانسته ومکلف به نوشتن رساله عملیه برای مقلدین می بیند
به جهت شلوغی منزلشان به منزل شاگردشان اقای حاجی برهان میروند تا رساله ای جهت مردم بنویسند ایشان مشغول به نوشتن رساله خود میشوند که بعد از مدتی در اثناء کار خبر دار میشوند که اقای شریعت اصفهانی یا ابوالحسن اصفهانی یا دیگری این کار را انجام داده اند .
به محض شنیدن این خبر می گویند خوب الحمدلله این کار را دیگران کردند وتکلیف از ما ساقط شد ودیگر نیازی به نوشتن رساله نیست ومنصرف میشوند !
مرحوم حاج سید محمد زنجانی که از علماء ومعتمدین بوده است و ظاهرا با حکومت رضا شاه هم ارتباطاتی داشته و سالی یک بار به مشهد می رفته اند ودر برگشت در منزل حاج میرزا حسین بزرگ می مانده اند
مرحوم حاجی برهان از قول ایشان نقل می کرد که ایشان فرموده یکوقتی پیش رضا شاه بودم و از شاه گلایه کردم که چرا شما به حرف اقایان علما توجه نمی کنید ونصایح انان را وقعی نمی نهید
شاه در جواب من گفت فقط سه نفر هستند که علمیتشان برای ما محرز و قابل احترام اند وهرچه بگویند انجام می پذیرد ان سه نفر یکی آسید ابوالحسن اصفهانی دیگری اقای آشیخ عبدالکریم حایری و یکی هم “حا ج آقا حسین بزرگ ازادمنجیری” است که نظراتشان برای ما محترم است و اقای حاج اقا حسین قمی هم اگر از بعضی کارها دست بردارد خوب است .و برای بقیه علما پیش ما حسابی نیست .
منظور اینکه من زنجانی، که به منزل حاج میرزا حسین سالی یک بار رفت و امد داشتم و اهل علم بودم نمی دانستم ایشان آزاد منجیری است ولی شاه هم به نسب ایشان علمیت داشت و هم به مقام و علمیت ایشان