در سن هجده سالگی و در زمانی که در حوزه سبزوار هستند ( در سال ۱۳۲۷ شمسی  ) به امر جد مادری شان و وساطت و نظارت ایشان با دخت مکرمه و محترمه جناب اقای سید ابوالقاسم طیبی که از تجار سرشناس و افراد موجه شهر است، ازدواج می نمایند

پرسیدم شما برای ازدواج هیچ شرط و معیاری نداشتید  حضرت اقا فرمودند:

برای ازدواج دو شرط عمده داشتم، یکی اینکه ایشان از سادات بوده یا سیده باشند،

دیگر اینکه  از خانواده اهل علم باشند ؛  به هر حال با نظر جد محترمشان  با مکرمه فوق ازدواج می نمایند و یکی از شروط محقق نمی شود

عاقدین عقد یکی مرحوم حاجی برهان بوده اند و یکی هم اقای میرزای فاضل هاشمی ، ازداوج هم در محضر اقای سید جواد امینی (فسنقری) واقع در کوچه نه  بام به ثبت می رسد

مدتی بعد از عقد ازدواج جد مادری اقا، اقای پیشنمازی فوت میشوند

بعد از فوت ایشان منزلی در ابتدای کوچه گود انبار برایشان اجاره میشود، با گرفتن مراسمات مربوطه زندگی مشترکشان را آغاز می کنند .

بعد از مدتی منزل دیگری در همان کوچه و سپس به منزل اجاره ای دیگری در کوچه ی حمام حکیم  نقل مکان می کنند.

مدتی هم در سراچه ی  منزل ابوالزوجه خود واقع در کوی نقابشک  (منزل فعلی ) سکنی می گزینند

تا اینکه با مساعدت حاج اقا طیبی ابوالزوجه و فروش منزلی که در مشهد قباله دخت محترمشان بوده منزلی برای ایشان در کوچه ی حمام حکیم  نزدیک مسجد شهید توسلی می خرند

طبق فرموده حضرت اقا  خودشان اصلا  در این امور اصلا دخالتی نداشته اند .تا بعد ها منزل کنونی صورت می پذیرد وایشان در محل کنونی مستقر میشوند .

 

حضرت اقا در طول دوره زندگی خود از شهریه  استفاده نکرده و زندگی ایشان از باب وجوهاتی که خود مردم یا اطرافیان با مسئولیت خودشان در اختیار اقا می گذاشتند گذران می شده  فقط دو مورد در ذهن دارد که از اقایان وجهی دریافت کرده اند

یکی از استاد خود اقای سید کاظم شریعتمداری  و دیگری اقای فرید اصفهانی (خدمت ایشان می دهند که ان هم جنبه هبه و تعارف داشته و اصلا وجوهات شرعی نبوده)

این دو مورد هم بنحوی بوده که اگر نمی پذیرفته اند، باعث ناراحتی طرف مقابل خصوصا ایت اله شریعتمدار می شده است،

در مدتی که ایشان در سبزوار تشریف داشتند، علاوه بر کسب تحصیل  و پی گیریهای علمی روزانه  به امور تبلیغی به هر نحو اهتمام داشته اند

ابتدا در مسجد محله سرسنگ و سپس در مسجد جامع به اقامه جماعت و وعظ می پرداخته اند

و در مجالس عمومی و خانگی و زنانه هم منبر می رفته اند  و مانند   طلاب خود  را مکلف به تبلیغ و ترویج دین و امر به معروف و نهی از منکر می دانسته اند .

حضرت اقا تا سال ۱۳۳۷ هجری شمسی در سبزوار می مانند .