♦️در خدمت نیازمندان
♦️نکاتی از سلوک حضرت آقا
♦️به قلم حاج رضا اکبرنیا

بسم الله الرحمن الرحیم

🕋خدمت به خلق خدا، در فرهنگ تعالیم قرآن و عترت، ارزش فراوانی دارد
گره‏‌گشایى و رفع نیاز از نیازمندان و برادران دینى یکی از شاخصه های حضرت آقا بود
امور مستحقین وپیگیری در رفع مشکلات آنان قسمتی از امور روزمره زندگی ایشان بود
در این باب میتوان به چند نکته اشاره کرد
اگر استحقاق ونیاز افراد برای ایشان محرز می‌شد تا مرتفع شدن مشکل و رفع نیاز او در حد توان علاوه بر کمک مستقیم با نامه نگاری وتوصیه به افراد و یا نهادهای ذی ربط پیگیر بود
در جلسه‌ای که یکی از فعالان جنبش امداد رسانی به نیازمندان از مشکلات خانواده ای صحبت به میان آورد نشان تالم وتاثر در چهره مبارکش هویدا بود
به لحاظ اخلاق ومنشی که داشت ونمی خواست در منظر دیگران کاری انجام داده باشد در آن جلسه چیزی نفرمودند ولی بعدا در خلوت به ایشان فرمودند که فلانی هر گاه به چنین مواردی بر خورد میکنید از این ناحيه اختیار دارید در حد امکان رفع مشکل نمائید

شان ،منزلت وجایگاه افراد در نزد ایشان از اهمیت بسیار برخوردار بود .

تاکید بر این داشتند که کمک شما در منظر ودید دیگران نباشد وتا امکان دارد مشخص نشود که از چه ناحیه کمک شده است
روزی می‌بایست بنده مبلغی را به خانواده ای از محترمین که سرپرست خانوار از دنیا رفته بود برسانم به همان تعبیر خاص خود، فرمود:آقای آقا محمدرضا نفرمائید که این مادیت از کجا هست؛
بنده عرض کردم آقا مگه میشه از من سؤال می‌کنند نمی توانم دروغ بگویم ایشان فرمودند تا آخرین مرحله که به دروغ که حرام است منجر نشود شما نفرمائید

اوایل که حوصله و وقت بیشتری داشتند خودشان مستقیما حواله ها را مرقوم می داشتند
حواله را نگه میداشتند در وقت مقتضی که افراد توجه نداشته باشند به دست مبارک خود به طوری که نگاهشان به طرف دیگری بود به مستحق میدادند، چشم در چشم آنان نمی انداخت
اگر کسی مستقیم وبدون واسطه به ایشان مراجعه‌ می‌کرد هيچگاه او را رد نمی کرد
اگر خود شناخت داشت شخصا پیگیر رفع مشکلش میشد والا می‌فرمود مشکل ایشان برسی شود ودر حد امکان نظرش تامین شود ودر آخر می‌فرمود نا امید نشود ولو جزئی کمک کنید

حفظ کرامت وشان افراد آبرومند که از جایگاه خاص اجتماعی برخوردار بودند مورد توجه ایشان بود ،اگر احیانا کمک ازسهم امام اشکال یا شبهه ای داشت در حد رفع مشکل آنان از طریق دیگران بودند وخود شخصا واسطه می‌شدند
اجاره بهای ملک موروثی (که مبلغ جزئی بود در اختیار فرد محترمی قرار داشت )ودر اینگونه موارد وموارد دیگری هزینه می‌شد
پيگيري ایشان در رفع نیاز نیازمندان توسط افراد متعدد وبازاریان به حدی بود که آقایان پیشنهاد تاسیس “مؤسسه جامع الخیرات” را نمودند وپیگیری آقایان با ادله خاص خود منجر به تاسیس مؤسسه شد وماهانه مبلغ قابل توجهی کمک به مؤسسه می‌نمود
به مناسبت‌های مختلف در ماه مبارک رمضان ،نيمه شعبان اطعام نیازمندان در دستور کار ایشان بود .
در سال‌های اخیر به علت محدودیت‌های پخت وپز وپخش آن توسط یکی از مربوطین بیت از طریق کمیته امداد انجام میگرفت
[قسمتی از اعانات وپخش مواد غذایی وکمک نقدی ماهیانه توسط خانواده محترم ایشان به بانوان بی سرپرست انجام میگرفت
گاهی افرادی که تقریبا ظاهر آنان نشان می داد اعتیاد دارند به ایشان مراجعه‌ می کردند وتقاضای کمک داشتند آقا می‌فرمود:
مادیت جور نیست به رستوران معرفی می‌کرد وغذای مورد نیازشان را می گرفتند و همانجا استفاده میکردند
واین روش به حدی بود که بعضا عادتشان بود هرگاه هوس غذای مطلوب می‌کردند مستقیم به آقا مراجعه‌ میکردند
در جلساتی که مؤسسه برگزار می کرد و غالبا در بیت آقا انجام می‌گرفت خود شخصا شرکت‌ می‌کرد وتاکید داشت جلسات فوت نشود مطالبی که‌در جلسه مطرح می‌شد به دقت زیر نظر داشت .
هر چند در جلسه‌ بیشتر شنونده بود ولی نکات یا موضوع خاصی که مورد نظرشان بود خصوصی به متصدیان امر توصیه واعلام آمادگی میکردند
[چه بسا افراد متعدد مورد وثوق از ناحیه آقا به مستمندان مورد نظر کمک می کردند بدون اینکه منبع وماخذ کمک رابدانند خوابگاه دانش آموزان در منطقه محروم توسط یکی از اساتید دانشگاه ماهيانه کمک‌ میگرفت بدون‌ اينکه دست‌اندرکاران آموزشگاه اطلاع داشته باشند
بعضی ائمه‌ جماعات در مساجد خود پذیرای مراجعین از نيازمندان بودند که اغلب آنان با اجازه آقا از یک سوم سهم امام هزينه میکردند
علی رغم اینکه بیشتر بودجه مصرفی در این راستا به طور مستقيم یا غیر مستقیم به
آقا بر می‌گشت ولی هیچ نامی ویا شهرتی از ایشان نبود واین خواسته خودشان بود

به قول مولایمان امام علی(علیه‌السلام) که فرمود:
لَا يَسْتَقِيمُ قَضَاءُ الْحَوَائِجِ إِلَّا بِثَلَاثٍ: بِاسْتِصْغَارِهَا لِتَعْظُمَ، وَ بِاسْتِكْتَامِهَا لِتَظْهَرَ، وَ بِتَعْجِيلِهَا لِتَهْنُؤَ.
برطرف کردن نیازهای مردم پایدار نیست مگر به سه چیز:
• کوچک شمردن خدمت تا خدا آن را بزرگ نماید؛
• پنهان داشتن آن تا خدا آن را آشکار کند؛
• شتاب در برآوردن نیاز حاجتمند تا مسرت ‌بخش باشد.
و در روزگار ما حضرت آقای علوی جلوه ای از کرامت علوی بود که و یُطعِموُنَ الطَّعامَ عَلی حُبِّهِ مِسکیناً و یَتیماً و أسیراً ، إنَّما نُطعِمُکُم لِوَجهِ اللَّهِ لا نریدُ مِنکُم جَزاءً و لاشُکُوراً