حَسَن، آینه حُسن خداوندی اسـت. مجتبی، در آغوش پاک‏‌ترین مادران عالم چشم بـه جهان گشود و میوه قلب رسول اللّه‏ شد. آمد و کرامت را از پدر آسمانی ‏اش آموخت و چراغ کرامتش را برای اهل زمین برافروخت. ثمره زندگی علی و فاطمه «ع»؛ پا بـه جهان خاکی گذاشت. خاک تا افلاک غرق نور و سرور شود. خدایا! بـه «کریم اهل بیت» سوگند، سایه کرامت خویش را از مـا دریغ مدار!
پیامبر(ص): فرزند صالح گلی است که خدا به بندگانش می‌دهد. دو گل من در دنیا حسن و حسین اند.
************************************************************************
ولادت باسعادت کریم اهل بیت، امام حسن مجتبی(ع) مبارک.