سبزوار در آیین هایی که حدود سه تا چهار هزار سال قبل در این شهرستان اجرا می شده دارای نمادهای برجسته ای است که آیین اسب چوبی از جمله این آیین است. آیین ها و رقص های سنتی که همراه با آواهای محلی در نقاط مختلف کشور از جمله سبزوار اجرا می شود ریشه در تاریخ هر دیار دارد.
این آیین سنتی و بومی،توسط گروه هنری ورشرنگ با سرپرستی استادحمیدذبیحی درمراسم افتتاحیه کنگره بین المللی سربداران ۲۶آبان ماه برگزارمیگردد.
اسب چوبی  حرکاتی بی معنا و از سر لهو و لعب آن گونه که برخی می پندارند نیست بلکه نشان از غنای فرهنگی دارد که سبزوار با پیشینه قوی فرهنگی خود از این قاعده مستثنی نیست .در هریک از حرکات و ابزارهای به کار رفته در این آیین ها و رقص ها معانی نهفته که گویای سر منشا شکل گیری آن و ضرورت های زمانی است که این رقص ها و آیین ها را پدید آورده اند.
در زمان حکومت مغولان که اجازه آموزش های رزمی و تمرین منش های پهلوانی به جوانان داده نمی شد تنها راه این آموزش از طریق رقص ها بود.
از طرفی به دلیل آنکه مغولان به حدی از گستاخی رسیده بودند که به صورت گروهی یا تک نفره به مراسم و جشن های عروسی حمله کرده و با کشتن داماد ، عروس را می دزدیدند ، مردم سبزوار برای آمادگی در مقابل چنین تجاوزاتی با برگزاری مراسمی همچون اسب چوبی جنگیدن و نحوه مقابله با دشمن را تمرین می کردند .در این نوع مراسم اسب چوبی نمادی از یک تک سوار است که اگر تک سوار دوست باشد از آن استقبال می شود و اگر دشمن باشد توسط مردم از بین می رود.
اسب چوبی نمادی از شخصیت منفور در پوشش حکومت مغول هم دانسته شده که همیشه در پایان مغلوب و مردم این نابودی را جشن می گرفتند.