در هفته اول ماه مبارک رمضان همزمان با اقامه نماز ظهر و عصر در مهدیه دانشگاه، همه روزه سخنرانی مذهبی از جانب حجت الاسلام و المسلمین جناب آقای ایمانی خواه با حضور اعضای محترم هیات رئیسه، اساتید، دانشجویان و مسئولین محترم برگزار گردید.
در همین راستا در اولین روز این ماه به «خطبه شعبانیه» که حضرت رسول اکرم (ص) در عظمت ماه مبارک رمضان ایراد و به شاخص های سبک زندگی اسلامی اشاره داشته است، پرداخته شد، از جمله:
۱- برشمردن ثواب روزه‌داری و پاره‌ای از عبادات در این ماه ۲- تأکید بر محروم نماندن از آمرزش و رحمت الهی ۳- بازشدن درهای رحمت خداوند ۴- در زنجیر شدن شیاطین ۵- رعایت اخلاق روزه‌داری ۶- یاد گرسنگی و تشنگی قیامت ۷- رعایت حال زیردستان، نیازمندان، سالمندان و خردسالان ۸- صله رحم ۹- افطاری دادن، هرچند به نیمی از خرما یا جرعه‌ای آب ۱۰- کنترل چشم و گوش و زبان ۱۱- توجه خاص به نماز و توبه و دعا و استغفار ۱۲- تلاوت قرآن ۱۳- صلوات بسیار ۱۴- ترک مردم آزاری ۱۵-خوش اخلاقی ۱۶- در انتهای خطبه، در پاسخ به سؤال، امام علی(ع)، دوری از گناه را برترین عمل در ماه رمضان معرفی کرد و از شهادت وی در این ماه خبر داد.
در ادامه، ایشان به مسئله «تلاش صهیونیسم جهت تغییر سبک زندگی اسلامی» پرداختند. لذا در ابتدا به روایت امام علی و امام صادق (علیهم السلام) اشاره داشتند که فرمودند:
امام علی(ع): «لا تزال الأمه بخیر ما لم یلبسوا ملا بس العجم و یطعموا اطلعمه العجم فاذا فعلوا ذلک ضربهم اللّه بالذّل؛ همواره این امت در خیر هستند تا وقتی که لباسهای عجم(کفار) نپوشند و غذاهای عجم نخورند و چون این کار را انجام دهند خداوند ذلت را بر ایشان وارد کند.»
امام صادق(ع): «لا تلبسوا لباس اعدائی و لا تطمعوا مطاعم اعدائی و لا تسکلوا مسالک اعدائی فتکونوا اعدائی کماهم اعدائی؛ لباس دشمنان مرا نپوشید، غذاهای دشمنان مرا نخورید و روش های دشمنان مرا پیروی نکنید که اگر چنین کنید شما هم دشمنان من خواهید بود همچنان که آنان دشمنان من هستند.»(مستدرک الوسائل، ج ۳، ص ۲۱۰). بر این اساس ایشان به تخریب افکار عمومی درخصوص جایگاه زن مسلمان و پیروی از مدهای غربی در پوشاک و غذا و … از سوی بزرگترین دشمن اسلام(یهود) اشاره نمودند.
در ادامه سخنرانی در روزهای بعد، حجت الاسلام و المسلمین جناب آقای ایمانی خواه در سلسله مباحث سبک زندگی به سبک ماه رمضان، به مسئله «تقوا» اشاره داشتند. ایشان شاه کلید موفقیت در زندگی را «ادب» دانستند. چنانکه در پرتو ادب برکات بسیاری نصیب انسان می شود و نوعی عصمت یا پیراستگی از خطا و اشتباه در گفتار و رفتار و حفظ حدود و حریم مقام و موقعیت افراد پدید می آید که چون گوهری روشنی بخش در مسیر زندگی باعث سعادت آدمی می شود. همچنین لازمه رسیدن به این ادب را تقوای الهی ذکر نمودند؛ تقوا نه به معنای ترس از خدا و پرهیزگاری، بلکه به معنای مراقبت کردن و مانع ایجاد کردن خود و آنچه ما را از مسیر حق باز می دارد(خودکنترلی). این مراقبت کردن نیز باید با دقت در حلال و حرام اعمال و … صورت گیرد. در آخر اشاره هایی به خُطبه مُتّقین یا خطبه هَمّام از خطبه‌های مشهور نهج البلاغه درباره صفات پرهیزکاران نیز نمودند که در آن به اوصاف افراد با تقوا چون نیک‌گفتاری، میانه‌روی، فروتنی، گوش‌دادن به علم سودمند، حریص در طلب دانش، شکیبایی در سختی، بخشیدن کسی که بدو ستم کرده، دوری از سخن زشت و فروبردن خشم و …پرداخته شده است.
همچنین در ادامه به مسئله «آثار تقوا» اشاره داشتند، از جمله: ۱- شادی و نشاط در زندگی (در غرب به جهت عدم رعایت تقوا، یک نفر از هر شش نفر دچار افسردگی شده و گریاناند، گرچه به ظاهر شاد می باشند و دیگران در آرزوی زندگی آنان می باشند) ۲- افزایش منافع و ثروت از راه حلال، چنانکه فرد با تقوا دلبسته آن نشود و این مال را برای دیگران بخواهد. ۳- رشد عقلانیت و خلاقیت انسان ۴- تراوش علم بر قلوب متقین(متقین، مشکلات علمی خود را با دو رکعت نماز حل کردند)
