تاب آوری رسانه به توانایی سازمان های رسانه ای برای حفظ فعالیت های خود و ارائه اطلاعات دقیق به مخاطبان خود در طول بحران و پس از آن اشاره دارد.
تاب آوری رسانه ای موضوعی پیوستاری است.
به آدرس تاب آوری کشور در اینترنت رسانه تاب آوری ایران گفته میشود.
تاب آوری رسانهای به توانایی افراد و جوامع در مواجهه با چالش‌ها و بحران‌های اطلاعاتی اطلاق میشود.
این مفهوم به‌عنوان یک پیوستار در نظر گرفته میشود، زیرا در سطوح مختلفی از فردی تا اجتماعی و ملی قابل مشاهده است.
در یک سمت این پیوستار، افرادی قرار دارند که به راحتی تحت تأثیر اخبار نادرست و اطلاعات گمراه‌کننده قرار می‌گیرند. این افراد ممکن است فاقد مهارت‌های انتقادی لازم برای تحلیل اطلاعات باشند.
در سمت دیگر پیوستار، افرادی قرار دارند که توانایی تجزیه و تحلیل دقیق اطلاعات را دارند و می‌توانند به‌طور مؤثر با چالش‌های رسانهای مقابله کنند.
این افراد معمولاً دارای سواد رسانهای بالا، توانایی تفکر انتقادی و دسترسی به منابع معتبر هستند.
تاب آوری رسانهای نه تنها به مهارت‌های فردی بستگی دارد، بلکه تحت تأثیر عوامل اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی نیز قرار می‌گیرد.
تقویت تاب آوری رسانهای نیازمند آموزش‌های عمومی، ارتقاء سواد رسانهای و ایجاد بسترهای حمایتی برای دسترسی به اطلاعات معتبر است. این فرآیند می‌تواند به جامعه‌ای مقاوم‌تر و آگاه‌تر منجر شود که در برابر چالش‌های رسانهای بهتر عمل کند.
تاب آوری رسانه شامل ارزیابی ریسک ها، آماده شدن برای بحران ها و سازگاری با شرایط متغیر است.
تاب آوری رسانه ای را می توان در سه مولفه اندازه گیری کرد: مصرف کنندگان محتوا، تولیدکنندگان محتوا و محیط سازمانی.
تاب آوری رسانه ها برای اطمینان از آگاه شدن مردم و اینکه سازمان های رسانه ای می توانند در مواقع بحران به طور موثر به فعالیت خود ادامه دهند، بسیار مهم است.
تاب آوری رسانه ای به توانایی سیستم رسانه ای یک کشور برای شناسایی مسئولانه و پاسخگویی به محتوای تحت تاثیر خارجی یا نفوذ بدخیم خارجی اشاره دارد.
تاب آوری رسانهای با این که چگونه یک سیستم رسانه ای روایت های تحت تاثیر بیرونی در رسانه ها را مدیریت می کند، اندازه گیری می شود(جاناتان ، 2023).
تاب آوری رسانه ای موضوعی پیوستاری است.
یک سیستم رسانه ای تاب آور نیازمند تلاش و سرمایه گذاری مداوم دولت، شهروندان و شرکت ها یا سازمانهای رسانه ای برای سالم نگه داشتن جریان اطلاعات است.
تاب آوری رسانه ای را می توان در سه مولفه اندازه گیری کرد: مصرف کنندگان محتوا، تولیدکنندگان محتوا و محیط سازمانی.
ویژگی های خاصی که به تاب آوری ای رسانه کمک می کند شامل تعهد به ماموریت، بداهه پردازی با منابع، روابط اجتماعی و نگرش فرصت محور است.
مولفه های کلیدی تاب آوری رسانه عبارتند :
1-سازمان های رسانه ای باید خطرات بالقوه را شناسایی کرده و استراتژی هایی را برای کاهش آنها ایجاد کنند که شامل داشتن برنامه های اضطراری، حفظ سیستم های پشتیبان، و اطمینان از آموزش کارکنان برای رسیدگی به موقعیت های بحران می شود
مدیریت موثر بحران شامل ارتباطات سریع و دقیق، حفظ شفافیت و تضمین تداوم عملیات است. این شامل داشتن یک برنامه روشن برای واکنش به بحران، حفظ حضور آنلاین قوی، و ارائه پشتیبانی از کارکنان در طول بحران و پس از آن است
پلتفرم های رسانه و شبکه های اجتماعی می توانند با ارائه ابزاری برای ارتباطات و انتشار سریع اطلاعات، نقش مهمی در افزایش تاب آوری رسانه ایفا کنند.
با این حال، تاثیر رسانه های اجتماعی بر تاب آوری می تواند بسته به زمینه و نوع پلت فرم مورد استفاده متفاوت باشد.
در حالی که برخی از پلتفرم ها، می توانند تاثیرات مثبتی بر سلامت روان و رفاه داشته باشند، برخی دیگر ممکن است تاثیرات منفی بر تاب آوری داشته باشند
اهمیت تاب آوری رسانه ها چیست و چگونه تعریف میشود ؟
1. سازمان های رسانه ای که در طول بحران ها تاب آور هستند، می توانند اعتماد و اعتبار عمومی را حفظ کنند، که برای بقای طولانی مدت و اثربخشی آنها ضروری است.
2. سازمان های رسانه ای تاب آور می توانند اطمینان حاصل کنند که اخبار و اطلاعات دقیق و به موقع منتشر می شود، که برای امنیت عمومی و تصمیم گیری در طول بحران ها حیاتی است.
3. تاب آوری رسانه همچنین شامل حمایت از رفاه روحی و روانی کارکنان است که ممکن است تحت تاثیر بحران قرار گیرند.
این شامل فراهم کردن منابع و حمایت برای کمک به آنها برای مقابله با استرس و آسیب های مرتبط با موقعیت های بحرانی است.
جمع بندی و نتیجه
تاب آوری رسانه ها برای اطمینان از اینکه سازمان های رسانه ای می توانند در مواقع بحران به عملکرد موثر خود ادامه دهند، حیاتی است.
تاب آوری رسانه شامل ارزیابی خطرات، آماده سازی برای بحران ها و سازگاری با شرایط متغیر است.
با درک مولفه های کلیدی و اهمیت تاب آوری رسانه ها، سازمان های رسانه ای بهتر می توانند خود را برای حفظ اعتماد عمومی، ارائه اطلاعات دقیق و حمایت از کارکنان خود در طول بحران ها و پس از آن آماده کنند.