مقیاس تاب آوری خانواده
مقیاس تا ب آوری خانواده به وسیله سیکبی ( ۲۰۰۵ ) طراحی شده است.
شواهد روا نسنجی این مقیاس به وسیله سیکبی ( ۲۰۰۵ ) مورد تأیید قرارگرفته است.
سیکبی ( ۲۰۰۵ ) پایایی ابزار را با روش آلفای کرنباخ بررسی وهم چنین بوچانان ( ۲۰۰۸ ) پایایی کل مقیاس را با استفاده از روش آلفای کرنباخ ۰/۹۶گزارش کرده است .
این مقیاس توسط دکترفریده السادات حسینی ودکتر مسعود حسینی چاری برای استفاده در ایران هنجار ودرفصلنامه مشاوره و روان درمانی خانواده دوره دوم ، سال سوم در تابستان ۱۳۹۲ منتشر گردیده است.
براساس شواهد این پژوهش، مقیاس تاب آوری خانواده ابزاری مناسب و دارای شواهد روان سنجی مطلوب برای سنجش تاب آوری خانواده درجامعه ایرانی محسوب میشود.
پژوهشگران شواهدی یافته‌اند که نشان می‌دهد، افراد در برابر مشکلات و سختی‌ها واکنش متفاوتی از خود نشان می‌دهند.
برای مثال، اگرچه زندگی بسیاری از افراد در اثر آسیب‌های دوران کودکی درهم می‌شکند، اما افرادی نیز هستند که در شرایطی مشابه باوجود خطرات و مشکلات شدید، قادرند خوب زندگی کنند و سلامتی خود را حفظ نمایند.
اخیراً محققان مفهوم تاب‌آوری را در حوزه خانواده گسترش داده‌اند به‌طوری‌که سیر مطالعات و تحقیقات از مشاهده تاب‌آوری به‌عنوان فرایند فردی، به سمت نگاه سیستمی کشیده شده است.
ازاین‌رو، رویکرد تاب‌آوری خانواده به‌منظور تقویت، ظرفیت‌های موجود در خانواده جهت تسلط یافتن بر سختی‌ها ایجاد شد.
وارنر و اسمیت سیچیتی و روگوش تحقیقات اولیه بر روی تاب‌آوری خانواده را انجام دادند.
به دنبال تحقیقات آنها، روند رو به رشدی، به سمت یک نگاه سیستمی به تاب‌آوری آغاز شد.
والش و پاترسون تاب‌آوری را به‌عنوان تعادلی بین نیازها و ظرفیت‌های خانواده تعریف می‌کنند.
تعاریف دیگر از تاب‌آوری خانواده به توانایی برای غلبه بر استرس‌ها و سختی‌ها و مقاومت در برابر تجربیات روانی ـ اجتماعی دردناک، وفق دادن خود با سختی‌ها، بهبود یافتن از رویدادهای استرس‌زا اشاره دارد. اوربوچو همکاران تاب‌آوری را به‌عنوان توانایی و تلاش فردی یا خانوادگی برای واکنش مثبت نشان دادن به موقعیت‌های ناسازگار و اضطراب‌آور تعریف می‌کنند.
با کلیک بر متن یا تصویر ذیل قابل دریافت است .
