حفاظت از محیط زیست و تاب آوری اجتماعی به طور جدایی‌ناپذیری به هم مرتبط هستند.
تاب آوری محیط زیست به توانایی یک اکوسیستم برای مقابله با تغییرات و اختلالات اشاره دارد، بدون اینکه ساختار یا عملکرد آن به طور اساسی تغییر کند.
این مفهوم شامل توانایی یک سیستم طبیعی برای جذب اثرات تغییر، سازماندهی مجدد خود و سازگاری با محیط‌های جدید است.
تاب آوری اجتماعی نیز به توانایی جوامع برای مقابله با چالش‌ها و بحران‌ها اشاره دارد.این دو مفهوم با هم ارتباط دارند، زیرا تاب آوری اجتماعی به محیط زیست و تعامل انسان با آن بستگی دارد. به عبارت دیگر، تاب آوری اجتماعی بدون حفاظت از محیط زیست و درک عمیق از تعاملات بین انسان و محیط زیست نمی‌تواند به طور مؤثر توسعه یابد.
اهمیت آموزش و سازمان‌های مردم‌نهاددر توسعه تاب آوری محیط زیست و اجتماعی نیز قابل توجه است. این سازمان‌ها و موسسات آموزشی باید در کنار یکدیگر باشند تا تاب آوری را از طریق حکمرانی خوب و مسئولیت‌های اجتماعی توسعه دهند.
سواد زیست‌محیطی نیز نقش مهمی در این زمینه دارد.
این سواد به افراد کمک می‌کند تا تصمیمات آگاهانه‌ای در مورد محیط زیست اتخاذ کنند و در حفاظت از آن مشارکت فعال داشته باشند، که در نهایت به بهبود تاب آوری اکوسیستم‌ها و کاهش تأثیرات منفی تغییرات اقلیمی کمک می‌کند.
حفاظت از محیط زیست و تاب آوری اجتماعی به طور جدایی‌ناپذیری به هم مرتبط هستند و هر دو به همکاری بین سازمان‌های مختلف و آموزش نیاز دارند.
تسهیلگری و آموزش در توسعه تاب آوری محیط زیست به عنوان یک جزء مهم در مسئولیت‌های اجتماعی برای آموزش عالی و سازمان‌های مردم نهاد شناخته می‌شود. این موضوع به ویژه برای سازمان‌ها و تشکل‌های ورزشی تحت نظارت وزارت ورزش اهمیت دارد، زیرا ورزشکاران اغلب نسبت به محیط زیست و سلامت آن دغدغه‌مند هستند.
آنها دریافته‌اند که رشد، تکامل و بهزیستی روان‌شناختی در محیطی سالم ضروری است.
روانشناسی محیط‌زیست
روانشناسی محیط‌زیست بخشی از روانشناسی محیطی است که مطالعه تعامل انسان با محیط را در بر می‌گیرد. این رشته به بررسی نقشه‌های شناختی انسان و اولویت‌های محیطی می‌پردازد. محیط به دو بخش تقسیم می‌شود: طبیعی که انسان در پیدایش آن نقش نداشته است (مانند کوه‌ها و جنگل‌ها) و انسان‌ساز که انسان در ساخت آن نقش دارد (مانند ساختمان‌ها و شهرها).
تاب آوری محیط‌زیست
تاب آوری محیط‌زیست به توانایی یک اکوسیستم برای مقابله با تغییرات و اختلالات اشاره دارد. این شامل مقاومت در برابر آسیب و بازیابی است. تاب آوری محیط‌زیست با تنوع زیستی، افزونگی عملکردی و زیست‌پذیری مجدد زیستگاه‌های آسیب‌دیده مشخص می‌شود.
نقش آموزش و سازمان‌های مردم نهاد
آموزش و تسهیلگری در توسعه تاب آوری محیط‌زیست از طریق آموزش عالی و سازمان‌های مردم نهاد می‌تواند به افزایش آگاهی و تغییر رفتار در حفاظت از محیط زیست کمک کند. این امر به ویژه برای سازمان‌های ورزشی مهم است، زیرا ورزشکاران به عنوان الگوهای اجتماعی می‌توانند در ترویج رفتارهای پایدار محیطی مؤثر باشند.
سواد زیست‌محیطی
سواد زیست‌محیطی به عنوان یک ابزار کلیدی در افزایش تاب آوری و تحقق توسعه پایدار شناخته می‌شود. این شامل دانش، نگرش و رفتارهای مرتبط با محیط زیست است که به افراد کمک می‌کند تا تأثیرات فعالیت‌های انسانی بر طبیعت را درک کنند و تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرند.
در این بخش، به بررسی دو رشته از روانشناسی می‌پردازیم که به طور مستقیم با محیط زیست و تعامل انسان با آن مرتبط هستند:
روانشناسی محافظت از محیط زیست و روانشناسی محیطی.
هر دو رشته به بررسی روابط بین انسان و محیط می‌پردازند، اما با تمرکزهای متفاوت.
روانشناسی محافظت از محیط زیست
روانشناسی محافظت از محیط زیست(Conservation Psychology) به عنوان یک رشته نسبتاً جدید، بر مطالعه علمی روابط متقابل بین انسان و طبیعت و ترغیب به محافظت از طبیعت متمرکز است.
این رشته بر محافظت از اکوسیستم‌ها، منابع، و کیفیت زندگی انسان و سایر گونه‌ها تأکید دارد.
هدف اصلی آن درک این است که چرا انسان‌ها به محیط زیست آسیب می‌زنند یا به آن کمک می‌کنند و چگونه می‌توان این رفتارها را تغییر داد.
روانشناسی محیطی به بررسی تعاملات بین انسان و محیط فیزیکی، شامل محیط‌های طبیعی و ساخته شده، می‌پردازد.
این رشته به چگونگی تأثیر محیط بر رفتار انسان و چگونگی تغییر محیط توسط انسان می‌پردازد. روانشناسی محیطی طیف وسیعی از موضوعات را در بر می‌گیرد، از جمله تأثیر معماری بر رفتار انسان.
