این مطالعه به شناسایی فرایند تاب‌آوری نوجوانان و جوانان محلۀ دروازه‌غار تهران، از طریق تحلیل تجارب زیستۀ آنان پرداخته است.
روش: این مطالعه کیفی بوده و به روش مطالعۀ پایه‌ای با رویکرد استراوس و کوربین ۱۹۹۸-۱۹۹۰ انجام شده است.
محیط مطالعه، محلۀ دروازه‌غار شهر تهران در سال ۱۳۹۰ بود . برای جمع‌آوری اطلاعات، از مصاحبۀ عمیق و بحث گروهی متمرکز استفاده شد . درمجموع، چهارده مصاحبه با دوازده نفر انجام شد.
بحث گروهی متمرکز نیز با حضور هفت نفر برگزار شد .
یافته‌ها: یافته‌های تحقیق نشان داد که پنج عنصر اصلی، فرایند تاب‌آوری نوجوانان و جوانان را شرح می‌دهد:
1ـ تلاش هدفمند و امید به آینده به‌منظور کسب هویت؛ ۲
ـ به‌کارگیری استراتژی‌های حفظ خود، برای غلبه بر؛
۳ـ عوامل فرهنگی و جامعۀ انگ زننده، توسعه‌نیافتگی، محیط پرخطر و موضوع‌های نگران کنندۀ آن؛
۴ـ کسب هویت؛
۵ـ تجربۀ عوامل تسهیل کننده و مداخله‌گر .
مهم‌ترین عاملی که سایر عناصر حول محور آن، معنا و مفهوم می‌یابد و نظریۀ برآمده از مطالعه را شکل می‌دهد، کسب هویت است .
نتیجه‌گیری: از نتایج مطالعه برمی‌آید که تأیید شدن و رسیدن به معنای زندگی و کسب موفقیت، عمده‌ترین مقوله‌هایی هستند که در جریان فرایند تاب‌آوری نوجوانان و جوانان محلۀ دروازه‌غار شکل می‌گیرند.
این فرایند از آموزش‌های دوران کودکی آغاز می‌شود و با تلاش آنان برای غلبه بر موانع و کسب هویت تداوم می‌یابد .
شناسایی فرایند تاب آوری نوجوانان در برابر سو مصرف مواد
تاب‌آوری نوجوانان و جوانان در برابر سوء مصرف مواد
تاب‌آوری به معنای توانایی فرد در مقابله با شرایط دشوار و بازگشت به حالت تعادل است.
در زمینه سوء مصرف مواد، تاب‌آوری به معنای توانایی نوجوانان و جوانان در مقاومت در برابر وسوسه‌ها، فشارهای اجتماعی و شرایطی است که آن‌ها را در معرض خطر مصرف مواد قرار می‌دهد. عوامل متعددی در افزایش تاب‌آوری نقش دارند، از جمله داشتن روابط خانوادگی قوی و حمایت‌کننده، مهارت‌های حل مسئله و تصمیم‌گیری مؤثر، اعتماد به نفس بالا، داشتن اهداف و آرزوهای روشن، و ارتباط با گروه‌های اجتماعی سالم.
تقویت تاب‌آوری در نوجوانان و جوانان یک فرایند پیچیده و چندجانبه است که نیازمند همکاری خانواده، مدرسه، جامعه و خود فرد است. آموزش مهارت‌های زندگی، ایجاد فضاهای امن و حمایت‌کننده، ارائه الگوهای رفتاری مثبت، تشویق به مشارکت در فعالیت‌های سالم و سازنده، و دسترسی به خدمات مشاوره و درمان، همگی می‌توانند در افزایش تاب‌آوری و پیشگیری از سوء مصرف مواد مؤثر باشند. سرمایه‌گذاری در تاب‌آوری، نه تنها به کاهش آسیب‌های ناشی از مصرف مواد کمک می‌کند، بلکه به ارتقای سلامت روان و بهزیستی کلی نوجوانان و جوانان نیز منجر می‌شود.